«آشنایی با پژوهش‌های عهدینی و کاربرد آن در مطالعات قرآن‌پژوهی» دردانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران

«آشنایی با پژوهش‌های عهدینی و کاربرد آن در مطالعات قرآن‌پژوهی» دردانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهرانبه همت مرکز قرآن و معارف دینی سازمان جهاددانشگاهی تهران نشست «آشنایی با پژوهش‌های عهدینی و کاربرد آن در مطالعات قرآن‌پژوهی» در محل دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی تهران،در این نشست که دوشنبه7 اردیبهشت در محل دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران انجام گرفت دکتر پاکتچی گفت: حوزه‌های مطالعات عهدینی که می‌توانند به علوم قرآن جذب شوند، شامل مطالعه تطبیقی متون مقدس و روش‌های تفسیری هستند و ازآنجا که روش‌های تفسیری یا هرمنوتیک کتاب مقدس بحث مستقلی است و زمان زیادی را می‌طلبد، تنها به مطالعات تطبیقی کتب مقدس می‌پردازیم.
پاکتچی تصریح کرد: در این خصوص رویکرد منفی ایدئولوژیکی در قرن 17 و 18 و در غرب مطرح بوده است. «آبراهام گانگر» در سال 1833 در کتاب «محمد از یهودیت چه چیزهایی را برگرفته است» در پی آن بوده که با بیان مشترکات کتاب مقدس و قرآن، این مسائل را به عنوان وام‌گیری قرآن از یهود در نظر گرفته و برای پیامبر اسلام منشأ  وحیانی قائل نباشد.
وی گفت: در سال 1933، «سیدرسکی» کتاب «ریشه‌های افسانه‌های مسلمانان و زندگی پیامبران در قرآن» را منتشر می‌کند که در آن معتقد است قصص قرآنی ریشه در عهدین دارد، همچنین «اشپنگلر» در کتاب «نقلیات عهدینی قرآن» به صراحت به بیان همین مسئله پرداخته است. این در حالی است که  با مطالعه برخی از این اشتراکات خواهیم دید که برخی از مسائل مطروحه در قرآن تفاوت‌های اساسی با عهدین دارد و نمی‌توان از وام گرفتن آموزه‌های قرآنی  سخن به میان آورد.
استاددانشگاه امام صادق(ع) بیان کرد: ما نیمی از سخنان این افراد را قبول داریم و برایمان چیز عجیبی نیست؛ زیرا معتقد هستیم که عهدین نیز ریشه وحیانی دارند، وطبیعتا باید در همه این کتابها اشتراکاتی وجود داشته باشد؛ اما در خصوص بقیه ادعای این افراد  مبنی بر وام گیری قرآن از سایر کتب مخالفیم، زیرا معتقدیم که قرآن، ریشه وحیانی دارد.
ایشان به عنوان مثال افزود: قرآن در آیه «وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ: و در حقیقت در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد.» (انبیا، 105) به بیان همین مسئله پرداخته است. این آیه با همین مضمون در مزامیر داوود درعهدعتیق آمده است؛ اما به جای صالحون از صدیقون استفاده کرده است که خود این مسئله می‌تواند یک موضوع پژوهش ‌باشد و واژه صدیقون چه حساسیتی داشته که قرآن کریم به جای آن از واژهِ صالحون استفاده نموده است.
پاکتچی در پایان گفت: توصیه من این است که در مطالعه عهدین به زبان‌های اصلی رجوع شود زیرا در ترجمه‌های عربی، انگلیسی و فارسی برخی از مضامین غیر قابل مقایسه منتقل نمی‌شود؛ برای مثال آگاهی از مفاهیمی مانند بشارت به ظهور پیامبر اکرم(ص) با استفاده از ترجمه‌های فارسی غیر قابل انجام است.
این برنامه با پرسش و پاسخ به پایان رسید